Motorleslogboek 6

Motorlessen 10 & 11.

Er zijn van die dagen dat het allemaal wat moeilijker gaat. Dat handelingen die eerder makkelijk verliepen, nu om vage redenen niet meer zo soepel gaan en er foutjes in sluipen. Of angst die optreedt op momenten waar dat eerder wel los liep. Zo'n dag was het vandaag.

Tijd voor bezinning!

Was alles dan moeizaam. Zeker niet. Instructeur Richard zat er bovenop in les 11. De weg op. Heel veel aandacht en begeleiding door het 'oortje'. Non-stop hameren op op tijd klaar zijn voor de bocht. Afremmen, terugschakelen en als het kan net als met de auto in de tweede versnelling de bocht door. Daar mag dus best een slippende koppeling bij. Net als in de auto, waar dat wel als vanzelf gaat, ook al hebben we een automaat. Van belang is het bepalen van de snelheid die ik door de bocht wil hebben zodat niet in de bocht afgeremd moet worden. Voor dit alles kijken waar de bocht heen gaat, indien mogelijk. Letten op: kijken, bij een bocht naar rechts, naar links. Komt er niets? Dan gaan en niet meer terugkijken, alleen nog focussen op de bocht die genomen moet worden.

Huiswerktip: ook in de auto leren niet meer bij rechts afslaan naar links te kijken. Meer concentreren bij het kijken en niet meer onnodig kijken of er toch niet iets aankomt.

Les 10. Kwestie 'eigen schuld...'. Weer teruggeworpen op mijn persoonlijkheid, aanpak en onrust. Wat is van belang? Rust en voorbereiding. Daar geef ik mezelf, ook op de weg, geen ruimte voor. Gelijk knallen. Fijn impulsief en ongeduldig. God zij dank voor de aanpak van de verkeersschool die zich goed richt op de psychologische aspecten van het motorrijden. En dat ik dat dan nodig zou hebben. Tuurlijk, eigen blinde vlek. 'Kan een tandarts zijn eigen mond saneren?'

"Bereid je de oefening wel voor?", vraagt Richard. "Eh, dat dacht ik wel ja, ehhhh". Helemaal niet dus. Blijkbaar geen idee van wat ik aan het doen ben. Richard maakt duidelijk wat nu eigenlijk van belang is. Samengevat:

1. Neem afstand: het maakt de examinator niet uit welke. Maar zodra je de oefening inrijdt, dan telt hij en wordt beoordeeld.
2. Neem tijd. Het gaat de examinator niet om snelheid. Neem de tijd om mentaal in de oefening te komen. Wat moet er allemaal gebeuren? Eerst dit...., dan.... etc etc.
3. Rust, en ontspanning. Enige dat moet zijn aangespannen zijn de benen c.q. knieën. Actieve houding, buik op de tank. Armen steeds ontspannen.

Met name de bocht naar rechts was weer een pijnpunt. Te veel afremmen met de achterrem. Hiernaast het laten wegvallen van het gas. Houd er nou eens gas op!!! (zeg ik tegen mezelf).

Knieën knijpen, snelheid houden (gas 15km/u, achterrem tot 13 km/u vertragen). Bij de bochten doorgaan en de motor kantelen. Dan lukt het.

Ook bij de remoefeningen, geldt ook voor het uitwijken en vertragingsoefening, Ontspanning op de armen. Gewoon ontspannen zitten. Steeds op letten.

Kritisch? Jazeker. Als het niet zo gaat als ik wil merk ik daar erg chagrijnig van te worden. Maar dan blokkeert de boel nog meer natuurlijk. Ook na de les dus. Kortom met schone lei naar volgende week. En dan het accent op de voorbereiding en ontspanning.

Halve draai linksom. Rechtsom idem.

Ondanks de kritische punten merkte ik wel dat de bochtenoefeningen Halve draai rechts- of linksom, wel voldoende verliepen. Die zijn dus weer binnen.

Overheerst nu het optimisme of pessimisme. Het eerste natuurlijk. Alleen al het schrijven hierover helpt enorm. Even weer het overzicht krijgen. Bovendien zijn er gemiddeld 10 lessen nodig voor AVB, landelijk, en heb ik er nu 7 gehad. Prima dus. Als het examen daar is zijn het er 8 of 9, de laatste als extra mogelijkheid voor het examen. Het gaat niet om een record maar om een goede beheersing. Nu leren en goed doen is het motto natuurlijk. Omdat alle handelingen ook weer terugkomen op de weg.

Gaan dus, met die helse machine (vrij citaat naar Fl. Godfriedt).

Motorleslogboek 5

Motorles 9. De weg op. Tegen de verwachting in, want we hebben nog drie lessen voor het AVB-examen. "Oh, dat lukt wel, gaat allemaal goed", zegt instructeur Richard. Moet daar toch wel even van slikken. Eén lesje voor het examen op zaterdag en bij hoge nood nog de ochtend op de dag van het examen is voldoende. "Of je moet voor je eigen zekerheid ook volgende week nog een AVB-les willen doen". Nou dat dan toch maar is de gedachte en zo ook afgesproken.

Wat een vaart zetten ze er daar in zeg bij rijschool Schreijer. Pleit voor ze. Niet onnodig vasthouden, maar gewoon knallen als het gaat. Maar goed. Ik heb geen haast en wil vooral met zekerheid en veilig leren motor rijden. Goed dat ze ondanks het hoge tempo daar bij Schreijer ook zo op hameren.

De rijles van vandaag had een stemmig karakter. Het weer: miezer, regen en grauwe lucht. Ondanks dat zie ik het voordeel van het leren rijden in deze omstandigheden. Maar dat maakt ook dat het soms rustig is op de rijschool, zoals vandaag. Alleen les, niemand na mij. Dat gaf de mogelijkheid tot een goed gesprek. Deze week las ik het krantenartikel over een zwaar ongeluk dat Richard met een leerling in 2011 beleefde. Het artikel is bladerend door de foto's op de Facebooksite van de verkeersschool te bereiken. Voor de galgenbocht in Hoorn lette een automobilist niet op doordat deze naar een passagier gericht was in de auto, in plaats van op de weg. Daardoor zag hij de leerling niet, ook niet toen zij frontaal op de auto klapte waarbijze gecompliceerde open beenbreuken opliep. Tja wat wil je als je bovenbeen in het bekken wordt geperst. Het was haar laatste les voor het 'eind'-examen dat ze de volgende dag zou doen. Toen de automobilist een ruk aan het stuur gaf trof hij instructeur Richard die aan een uitwijkmanoeuvre bezig was. Te lang het stuur vast houden en de klap resulteerde in een dubbele polsbreuk en een zware hersenschudding. Indrukwekkend dit te lezen en vooral dit verteld te krijgen voor de les. Niet dat het mij bezorgd maakt de weg op de gaan, maar meer ontzag en medeleven dat mensen zoiets moeten meemaken. Daarnaast de fascinatie hoe zij hiermee omgaan. Ondanks dat er geen sprake is van een keuze er wel of niet mee om te gaan, verdient het veel respect.

Aan het eind van de rijles spraken we over hoe de zaken lopen in deze crisistijd, de terugloop van leerlingen. Zonde dat ook zij daaronder lijden. Wat op mij overkomt als een heel goede, professionele en vooral leuke school zou gevrijwaard moeten blijven van dit leed. Maar het is moeilijk opboksen tegen UWV-gesubsidieerde rijscholen, aldus Richard. Niet terecht lijkt me.

'On the Road again' (W. Nelson)

Dan het rijden zelf. Pittig zo op de weg weer. De focus was op mij, nu ik alleen leste. En dat was goed. Kernpunten zijn ver door de bochten kijken en ruim voor de bocht klaar zijn. Het remmen begint veel eerder dan in de auto. Remmen in de bocht is er sowieso niet bij. "Want wat gebeurt er als je in de bocht remt?". Richard stelt vaak vragen. Didactisch verantwoord natuurlijk, maar ik voel me soms echt een imbeciel als ik het antwoord schuldig moet blijven door 'te moeilijk te denken'. Ahum, dat zeg ik dan maar anders val ik echt binnen die doelgroep met het bijpassend lage IQ. Antwoord: "Dan ga je op 'je' bek." Eufemistischer woorden worden niet gebruikt of geaccepteerd. Schuttingtaal hoort nu één keer bij lessen. En dat is lekker!

Kort en goed. Rust en op tijd klaar zijn. Dat is het credo. Dat was ik alles behalve. Ik reed zoals ik met pianoles ook vaak doe. Jakkerend, stijf en onrustig. Misschien stukje Yogi vooraf? Ik word enorm op mezelf teruggeworpen. Erg boeiend ook wel weer. De ogen op me gericht zorgen voor verlies van vrijheid en durf. Leermoment of -doel? Ik rijd even een tijdje, op mijn verzoek, achter Richard om te zien wat hij nou precies doet en vooral wanneer.

Tijdens een tussenstop, ergens op een parkeerhaventje in Wognum, ga ik bij na op...?...juist, mijn bek. Rem te wild en zet de hak op de natte parkeerhavenklinkers. De hak schiet weg, zie de korte schrik in de ogen van mijn instructeur, roep in gedachten het k-woord, maar houdt het gewicht van de motor (220 kg) toch nog onder controle. Pfjew, dat scheelde een k.-haar; zou Theo Lever zeggen. We spreken over de verrichtingen op de weg, met name het bochtenwerk. Ik kom tot de conclusie dat ik autorijd op de motor. Richard vindt dat een goede analogie. Maar ook iets dat iedereen heeft die van de auto af motor gaat leren rijden.

Wat dan nu te doen? Eerder klaar zijn. Voor alle acties plaats vinden eerst kijken naar of door de bocht. Als dat niet mogelijk is, dan rijden zonder bochtentechniek, en kalm aan door de bocht heen. Na het kijken gas los, remmen, terugschakelen en de motor door de bocht laten rollen. De motor daarbij al dan niet trekkend houden en als de bocht genomen is pas op het gas. Nu rem ik te laat, ben niet helemaal klaar in de bocht en gooi het gas er te vroeg op. "Knallen", grap ik. Maar dat wordt tegengeworpen door de vergelijking met Valentino Rossi. "Die is ook klaar voor de bocht begint. Je houdt dan veel meer een gelijkmatige snelheid en moet minder extreme snelheidsverschillen overbruggen. Dan kun je veel sneller bijvoorbeeld een kruising over. Dan op het laatste moment remmen en hevig af te moeten remmen en daarna weer fors optrekken.

Bij het ingaan van de bocht, of liever daarvoor, kijken naar een punt waar ik wil uitkomen. Daar rijdt je namelijk altijd naar toe. Niet naar de stoeprand links die je wilt vermijden, want dan kom je juist in die buurt. Net als het tussen de zebralijnen rijden. Kijken naar het wegdeel in plaats van de witte strepen.

Conclusie is dat dit een enorm leerzame les is geweest. Goed dat niet alles vanzelf goed gaat. Dit zorgt ervoor dat er iets te halen valt bij de lessen. Daar was ik trouwens al eerder van overtuigd. Ik kijk terug met een voldaan gevoel.

Huiswerk: ook in de auto op dezelfde wijze rijden. Kijktechniek en klaar zijn voor de bocht begint!

Motorleslogboek 4

Motorles 8

Vandaag stond in het teken van de Denkbeeldige Acht.

Denkbeeldige Acht. Aanrijden zonder koppeling. Eerste versnelling, trekkende motor ong. van 15 naar 13 km/u afgeremd met de achterrem.

Bedoeling is de cirkels ruim te nemen, maar wel binnen het vak. Aandachtspunten zijn het doorkijken naar het punt waar ik wil uitkomen, niet zo zeer naar de grond maar op ooghoogte kijken. Niet te veel achterrem en gedoseerd gas geven.

Letten op:

1. Ontspanning in de armen: naar voren zitten om de armen extra te laten ontspannen.
2. Motor goed kantelen: steeds knijpen met knieën. 'Smijten met die motor'.
3. Afleiding helpt enorm. Liedje neuriën zorgt voor ontspanning waardoor het veel beter gaat.

De oefening ging goed, zeker na het blijven oefenen en het gevoel ervoor krijgen.

Zoals vorige week besproken is het examen AVB aangevraagd! Woensdag 29 januari. Dan hebben we nog drie lessen en zo nodig kan een dubbele les worden ingebouwd. Volgens instructeur Richard is dit ruim voldoende om de oude oefeningen te herhalen en de laatste, naar verhouding eenvoudiger oefeningen, uit te voeren.

Resterende oefeningen zijn dan:

• Wegrijden uit een parkeervak (links of rechts).
• Halve draai (links- of rechtsom).
• Achteruit parkeren.

Omdat er toch een en ander aangeschaft moet worden ben ik aansluitend naar NIWA in Zwaagdijk gegaan en hem me daar een mooie Shoei helm laten aanmeten. De GT-Air zat het best en past ook goed bij het segment motor dat ik wil rijden straks: Naked. Het zonnevizier is daarbij echt een pre. Kleur mat zwart uiteraard, hoewel dat wel goed schoongemaakt zal moeten worden steeds volgens de verkoper. Hij wordt besteld en is hopelijk snel binnen.

Shoei GT-Air, Matzwart, maat L

Einde les 8

 

Motorleslogboek 3

Motorleslogboek 3

Vandaag een heel leerzame dubbele les. Lessen 6 en 7. De eerste AVB, voertuigbeheersing. Als nieuwe oefening de vertragingsoefening. Zag daar tegenop, maar ging best heel goed. Fijn. De uitwijkoefening was weer even lastig. Maar maakte het vooral mijzelf te moeilijk. Te weinig knijpen met de knieën en onvoldoende vooruitkijken. Even later, meer durf en smijten met die motor. Ja hoor, perfect en heel goed te doen. Rust en voorbereiding, dat is het motto. Klaar zijn, ruim voor de oefening begint. Eerder op snelheid, 50 km, en meters voor de oefening start al genepen knieën.



Hiernaast rondjes draaien, ook rechts. Dat laatste is wennen. Blijkbaar iets breintechnisch. Kost iedereen moeite. Bijna alles draait tegen de klok in. Schaatsbaan, ateletiekbaan, Indycar. Vreemd toch. Maar sneller het bochtje houdt de motor stabiel. Rijd 15 km, geen koppeling, en haal met de achterrem er 2 km van af. En dan maar draaien door knijpend de motor weg te duwen. Voorbereiding op de Denkbeeldige Acht, Rechts/links keren. Dan hebben we behandeld:

Cluster 1
Achteruit parkeren. Verplichte oefening

Cluster 2
Lanzame slalom. Verplichte oefening ★
Wegrijden uit parkeervak.
Denkbeeldige acht.
Stapvoets rechtdoor rijden. ★
Have draai (links- of rechtsom).

Cluster 3
Uitwijkoefening. Verplichte oefening. ★
Snelle slalom. ★
Vertragingsoefening. ★

Cluster 4
Noodstop. Verplichte oefening. ★
Precisiestop. ★
Stopproef. ★

Dus 8 van de 12 waarbij de denkbeeldige acht de meeste uitdaging vraagt. Overige tussendoor behandeld, delen ervan. Teruggekomen in de 'stalling' van instructeur Richard de mededeling "Nou, we gaan volgende week maar het examentje plannen." Nu al? Slik. Leuk hoor zo snel, maar ook erg spannend. Wil nog zo veel meer oefenen. Maar dat geldt voor iedereen. Examen AVB dus. Nr. 2 van 3.

Tweede les vandaag. Op de weg. Dè les vandaag door de bochten kijken en blijven knijpen en kantelen die fiets. Daarnaast niet aansluiten voor het stoplicht, maar de vrije ruimte opzoeken. Voor de bochten op tijd voorbereiden en klaar zijn: afremmen met beide remmen, terugschakelen, met slippende koppeling en trekkende motor door de bocht. Niet remmen in de bocht.

Motorleslogboek 2

Motorleslogboek 2
Vandaag, naast de oefeningen van vorige week: snelle slalom en precisiestop, nu 5 nieuwe oefeningen. Stopproef, noodstop, uitwijkoefening, stapvoets rijden (inleiding), en de langzame slalom. De laatste is lastig, maar ging me makkelijker af dan de snelle slalom. Aandacht meer op het knijpen met de knieën en kijken naar een punt in de verte. Rijden in de regen was af en toe een beetje eng, dus heel erg leerzaam. Bij het keren met gas, slippende koppeling en achterrem de bocht om. Dit als voorbereiding op de denkbeeldige acht die straks komt. Aan het eind van de les rijden zonder remmen, gas of koppeling en de motor zichzelf trekkend, al rijdend de pionnen van de weg plukken. Heel erg stoer en ging best goed.



Letten op: bij stilstaan alleen rechterbeen op de straat, knijpen met die knieën, remmen met beide remmen, armen ontspannen, slippende koppeling stabiel houden en daarbij alleen spelen met het gas en de achterrem en kijken naar een punt in de verte.

Volgende week weer, voor de derde keer, een dubbele les. Eerst oefeningen en de tweede les de weg op. Yes!

Motorleslogboek 1

Motorleslogboek 1.
Vandaag motorrijles 2 en 3. Onverwacht een dubbele les. En wat voor één. Les 2 starten met even gevoel terug van de eerste les na een intermezzo van twee weken. Snelle slalom en precisiestop. Beide facultatieve oefeningen voor het AVB (voertuigbeheersing) examen. Ongelooflijk hoe schuin je kunt met de motor. Even achterop bij de instructeur en diep respect was geboren. Heel grappig toen ik met mijn knieën tegen zijn heupen moest duwen om de slalom te maken. Instructeur Richard zegt steeds motorrijden doe je met je knieën. En dat merkte ik snel genoeg wanneer ik hier de aandacht even niet bij had.



De tweede les van vandaag was een complete verrassing. Nu al de weg op! Gigantische belevenis. Wat met de verrichtingen wordt geleerd, wordt gelijk toegepast op de weg. Uiteraard is pas na drie lessen nog heel veel te leren. Maar wat is motorrijden ongelooflijk lekker.