Motorleslogboek 12

Motorles 17

De zeventiende les alweer. Dat betekent dat ik 10 (8 + 2 eigenlijk) AVB lessen en 7 lessen op de weg heb afgerond.

Sinds vorige week merk ik dat de macht over het stuur toeneemt. De fiets wordt steeds beter controleerbaar. Met name het duwen met de knieën gaat goed. En ook het kijken gaat steeds beter. Richard merkt dat op. Vorige week en deze les deel ik met Zito Schouten. Beiden vrijwel gelijk niveau, met eigen accenten.

Wat waren deze vandaag? Inparkerende auto's. In Schellinkhout. Zie nog de angstige blik in 's mans ogen. Passeerde ik te nabij van achter. Houd die afstand erin. Dat is inderdaad wel een stuk verstandiger in plaats van denken "oprotten met die hoestbui, auwìh!" en er dan langs tetteren.

Invoegen. Dit mag zekerder en op tijd. Richard komt mij bijna voorbij op de Westfrisia, hoewel ik hem wel snel in de dode hoekkijker had. Dus plannen, meer vooruitkijken naar de komende situatie. Naar de stoplichten toe plannen, is in middels een wel haast gevleugelde uitspraak in het oortje.

Dit invoegen geldt ook voor het oprijden op de snelweg. Goed vroeg kijken wat de situatie is. En dan niet te lang wachten naar de linker helft te gaan.

Bij al deze handelingen ook goed spiegelen. Vooral ook bij het aangeven van de richting. Eerst de ene spiegel, dan de ander, dan de dode hoek en als laatst die knipper aan.

Tenslotte het rijden op een rotonde. Probeer steeds de rechte lijn te pakken: van buiten, naar binnen, naar buiten. Dus rechterkant weg, linkerkant op de rotonde en uiteindelijke rechts de afslaande weg op. Zo kun je namelijk nog remmen als het moet omdat het bochtenwerk wordt vermeden. Doe je dat op de andere manier en moet er geremd worden. Dan liggen we binnen de korste keren op de bek.

Honda cb900F 'Hornet'

Tip voor de kwaliteit van de weg, zeker zonder ABS vanwege de Hornet: niet per se in het midden blijven rijden als daar zand of stof ligt. Zoals vandaag. Remmen op zand betekent griploosheid.

Hornet, oftewel Horzel

Leuk waren de twee met lange haren wapperende motordames. Zaten wel erg dicht op de auto voor hen. En Richard maar zeggen: "Oh en dan wel heel erg goed kijken, doen jullie bij mij lang zo overdreven niet". Haha, ja joh, ...dus... Tja Richard begon met melden dat we achter die 'lekkere meiden' aan moesten. Maar overwegend werden we wel gecomplimenteerd voor ons kijkgedrag. Op kruispunten, zijweggetjes enzovoorts.

Conclusie een heel goede les die extra leerzaam was doordat we nog langs een aanrijding moesten rijden ook en ruimte maken voor de politiewagen.

Wel is het zo dat het ongeduld toeneemt. De jeuk eveneens. Die helse machine staat stil in de tuin. Ik kan niet wachten om te gaan...

Motorleslogboek 11

Motorles 16 en ophalen van de motor

Voor de les, woensdag, Richard gemeld dat de koop van de Honda CB900F Hornet was gesloten. En of ik een verzoeknummer mocht indienen: de snelweg op. Dat verzoek werd ingewilligd, hoewel normaal gesproken iets later in het schema het de beurt is aan het onderdeel snelweg.

Toch indrukwekkend. Uitvoerige briefing voorafgaand. Erg leuk. Wat een snelheid zo op een naked bike. 140 Km betekent heel veel wind en een kolereherrie daardoor. Knijpen met de knieën en iets meer naar voren zitten. Vermoeiend, maar heel erg leuk. Zeer leerzaam met het opletten wat anderen doen op de weg. Op tijd wegrijden van op- en afritten en vooral de vrije ruimte maar opzoeken. Op het laatste stuk mochten Zito of ik voorop rijden. Dat liet ik me geen twee keer zeggen en pakte het voortouw. Was namelijk erg functioneel met Hippolytushoef in het vooruitzicht.

Wel nog letten op het snel wegrijden bij de grote rotonde bij de Berkhouterweg. Sneller doortrekken, dus meer durven en blijven duwen met de knieën.

Tja en daarna de motor ophalen. Wat een feest. Ook een stuk ongeloof, van tjee heb ik zomaar een motor. Maar heerlijk en zo blij met deze motor. Wat een heerlijke machine. Bij terugkomst beetje paniek. "Shit, hij gaat niet meer in z'n 1!" Tja even de koppeling opnieuw, net als in de auto. Oh, oh. Rust bewaren vader!

App naar Richard met foto. "Ik heb één woord voor je: ZELFBEHEERSING!" Zo is het...heel moeilijk de fiets te laten staan zo met het mooie weer en een volle tank... Snel, heel snel nu het rijbewijs halen!

Motorleslogboek 10

Het AVB-examen 26 februari 2014

Woensdag was het dan zo ver. Herhaling van het examen. Examen afgenomen door CBR examinator Mark (ex motoragent). Heel relaxte jonge vent. Wat een verschil met vorige keer. Maar goed ik moet het doen.

Ik mocht als eerst ingepland om 10.55 uur. Hierna medeleerling Paul. Ik aanvankelijk meer gespannen dan hij. Omdat het rustig was op het terrein liet de examinator mij de keus: "Wil je beginnen met een snelle of langzame oefening?" "Doe maar een snelle.", was mijn antwoord. Dat werd dan de uitwijkoefening. YES! Dè favoriete oefening. Heerlijk dansend. En zo ging het ook. Prima onder controle. Circuit rond en daarna de langzame slalom. Oh jee, acht ik. Eerste keer de laatste pion om. "Wat deed je nu fout", vroeg de examinator. Tja was toch weer rommelen met het gas, dus niet klaar. Daar wees hij op. "Zorg dat je klaar bent voor je de oefening binnen rijdt." Tweede maal ging het dus wel en maakte de examinator een gebaar van 'zie je wel, zo doe je dat'. Heerlijk, want toen wist ik dat ik de oefening had gehaald. Twee binnen!

De examinator gaf aan dat we nu over gingen naar de remoefeningen. "Begin maar met de stopproef." Die ging prima. Mooi, weer binnen. En dan vervolgens uiteraard het verplichte nummer, de noodstop. Dat we verder gingen naar de volgende oefening gaf aan dat deze prima was verlopen.

Volgende oefening uit het cluster snelle oefeningen was de vertragingsoefening. Technisch moet die in orde zijn, want het is een van de meest technische oefeningen uit de serie van twaalf. Even een paar keer ademhalen, rust en tijd nemen. "Nou kom op, gaan!" riep ik mezelf toe. Goed doorschakelen, geen formule 1 start. En daarna stevig op de rem en terug naar de tweede versnelling. Rustig, maar vloeiend de slalom door. Goh wat is die kort. Bij les steeds de lange slalom er achteraan. Niet helemaal zeker of ik goed zat met de snelheid en dacht aan een te trage slalom wachtte ik met gespannen belangstelling het oordeel af. Opnieuw doen, of door naar de laatste oefening.

Ja hoor. "Nou Arjan, dan mag je de Acht doen". Yes! dit als tweede langzame oefening is perfect voor me. Niet stapvoets rijden of wegrijden uit parkeervak. Hoewel het niet zou uitmaken omdat ik de langzame slalom al binnen had. Maar toch ik wilde deze oefening graag. Die ging ook prima en ik had lol in het goed kijken en het controleren van de motor.

"Arjan, dan ons nog één oefening: het lopend achteruit inparkeren". Wetenschap dat het examen binnen was. Ik mocht rustig naar de oefening toe rijden terwijl de examinator dan tijd had zich ook die kant op te begeven. Langs Richard en Paul rijdend stak ik mijn duim op tegen de borst zodat verder niemand die zou zien. Richard breed lachend om dit gebaar.

Achteruit inparkeren was nu zo anders dan de vorige keer. Rustig bochtje maken, motor in neutraal, Motor uit en lopen maar. Prima zo. Dat leverde snel een hand op van de examinator: "Nou Arjan, gefeliciteerd, het zit er op."

Zeer content met het resultaat. Alle oefeningen goed, één herkanst. Paul moest vrijwel dezelfde oefeningen, behoudens de precisiestop. Dat ging minder goed. Wel geslaagd maar maar kreeg de hand wel na een 'preek': hakken over de sloot.

Hoe vieren we dat? Door een motor te kopen. Proefrit in Hippolytushoef. Geen probleem voor de zaak, Motoport. Wat een verschil met de lesmotor. Klein stukje koppeling los en hij ging al, slaat bij stil staan en handverslapping dus ook iets eerder af, haha. Maar klein likje gas en gaannnnn. Zo soepel. Ook het schakelen heel direct en lekker qua pootje. Wel wennen, maar dat is juist heel positief. De liefde was er gelijk. Dus, de koop gesloten. Heel tevreden zo over deze woensdag.

Motorleslogboek 9

Motorles 15.

Laatste AVB-les voor het gelijknamige examen. Als een soort examen hebben Paul en ik de oefeningen op commando van Richard gedaan. Daarbij ging eigenlijk alles goed, maar bleken langzame slalom en wegrijden uit het parkeervak toch een weinig constante factor. Het niet goed controleren van het gas was daarbij wel een euvel. Dit maakte dat ik toch weer met enige onzekerheid de oefenstraat verliet.

Maar misschien was dit wel goed ook. Voor de les was ik eigenlijk niet gespannen en dacht er misschien te makkelijk over. Dat bleek ook al tijdens het plaats nemen op de motor aan het begin. Trapte de eerste versnelling in, zonder te ontkoppelen. "Wat doe jij nou???", was Richard hoogst verbaasde vraag. Typisch weer iets voor mij. Even iets geks doen 'wat ie anders nooit doet'. Alles moest weer even op scherp.

Dat stond het de dagen erna, voor het examen ook.

Toch...zo de les te hebben beschouwd beheers ik de materie gewoon voldoende of goed. Richard vond dat de keer ervoor ook al, maar daar was ik zelf niet van overtuigd.