Motorleslogboek 18

Examen AVD (motor verkeersdeelneming): afrijden.

15 mei. Om 9.20 uur bij de rijschool op de Diodeweg. Bedoeling is eerst een uurtje voor te rijden. Dat is prettig en we laten Richard voor ons rijden om de laatste tips te geven. En die zijn prettig. Vooral de rust bewaren, kalm aan als het andere verkeer onzeker is en aan het rommelen. Ook bij het nemen van de snelweg nog even scherp beoordeeld door Ries. 'Je kunt er makkelijk voorbij', is een veel gehoorde zegswijze.

En dan is het zo ver. We rijden naar de Holenweg, het CBR zit hier tegenwoordig.

CBR - Hoorn

Om 10.45 uur start mijn examen. Het duurt 55 minuten, na mij is Zito. Hij wordt gek van de zenuwen, kan niet meer lachen en heeft nauwelijks geslapen. Dan worden we opgeroepen. Ries en ik stappen de examinatorenkamer binnen waar een aantal tafels staat met examinatoren, motor- en autoexamens door elkaar. Ik zie een bekend gezicht. Dezelfde examinator als tijdens het behaalde AVB examen. Mark de Jong. Daar had ik al een hoopje op. Maakt volgens Ries niets uit - ze bijten niet (aldus Ries) - maar mij doet het goed. Ik meld het ook. Na het ondertekenen van de oproep begint het. Ik krijg al gelijk vragen afgevuurd voor de verdere instructie over het verloop van het examen. "Wat wil ik vandaag van je zien Arjan; waar draait het nou om bij het motorrijden?" Ik antwoord dat het vooral gaat om veilig rijden. Dat is ok, maar er wordt naar toelichting gevraagd. Dat betekent het gebruik maken van de voordelen van de motor. Kortom pittig rijden, dus sneller weg zijn en de vrije ruimte bereiken en wendbaarheid.

Na de instructie is het tijd om naar de motor te gaan. De spanning stijgt. Ries controleert op verzoek de verlichting, ik mag de knipperlichtjes doen. Dan vraagt de examinator om de zaken te noemen die ik kan controleren aan de motor. Ik ga de hele BRAVOK af. "Ok, dan zoomen we even in op de olie", "Hoe controleer je dat en waar is de olie nou belangrijk voor". Even later meldt hij, overleggend met Ries, dat er eigenlijk drie eigenschappen zijn die olie verzorgen. Ik noem smering en koeling. Op dat laatste zegt hij naar Ries: "Zo, we hebben een kenner". "En ook nog afdichting". Wist dat eigenlijk wel ergens, maar was er niet op gekomen. Hoe dan ook, goed afgelegd.

De rit. Als ik er klaar voor was en aangekleed, mocht ik hun kant oprijden. Examinator en Ries rijden in een witte Prius zonder herkenbare tekens of L-teken. In mijn hoofd klinkt wat is gezegd: "Ga nou gewoon lekker motor rijden en houd geen rekening met ons, of dat je ons kwijtraakt. Raak je ons echt kwijt en buiten bereik van de radio, stop dan gewoon op een veilige plek.

We vertrekken. Ries instrueert. Al voor de Lidl hoor ik Ries zeggen: "Eh Arjan, ff je knippertje". Gloeiende gloeiende, begint het nu al?! Maar goed, snel naast me neer gelegd. We gaan rechts af op de rotonde. Yes! de gevolgde route die ik bekeek op Examenroute.nl. Bleek niet één op één, maar wel grotendeels gelijk. Gelukkig zag ik dat de hele stad 30km terrein is. Goed voorbereid dus. Hierna over Grote Oost, Wijdebrugsteeg, Veermanskade, Nieuwendam, langs waar vroeger het pannenkoekhuisje was. Op het Achterdom krijg in de opdracht in deze straat de stopopdracht uit te voeren. Ging prima. Daarna richting Dijk, langs Het Park tot aan Scharwoude. Eerste afslag links. Op de Dijk steeds een auto voor me. Ik twijfel of ik ga inhalen, maar doe het niet omdat ik het zicht echt te beperkt vind. Ik denk dat wanneer ik daar op zak het dan maar zo moet zijn. Dan se Zesstedenweg op. Eindelijk mijn kans waar ik op wacht en wat ik me zo heb aangeleerd de laatste lessen. Pittig het gas er op. Ik ga op deze 60 km-weg snel door naar dik 70, zoals het moet. Dan twee keer links en ik voel het al. We gaan hier al de snelweg op richting Leeuwarden is de opdracht. Snelweg oprit is leeg. Maar ik heb rood en er gaat nog net een lesauto voor me. Shit, denk ik en hoop op een langer rood zodat ik goed snelheid kan maken. Het blijkt voldoende. Goed kijken op de snelweg en ik heb goed ruimte. Ik ga redelijk vlot naar links maar er komt een busje voor me. Ik blijf er achter, genoeg ruimte en ik tel 21, 22. Mooi. Het busje gaat naar rechts en ik trek flink door er voorbij. Ries meldt naderhand dit een prima actie te hebben gevonden. "Busje voorbij om hem niet weer voor je te krijgen". Dan gebeurt het waar ik op hoop. Ik ben 'ze' kwijt. Ik zie geen witte auto. Yes, haha. Ik kon gelijk wat meer ontspannen rijden zonder die twee in de nek. Ik kijk voor de afrit Hoorn-Noord. Veel vrachtwagens en een bus. Dus ik kies ervoor om op tijd naar rechts te gaan voor de bus. Prima. Hierna rechts af bij de eerste stoplichten na de snelweg. Dan dus Hoorn-Noord in.

Examenrit AVD 15 mei 2014

We gaan na de bekende route in Zwaag via de Zwaagmergouw de Dorpstraat in. Ik krijg geen instructie dus linksaf, want rechtdoor is de weg geblokkeerd. In tegenstelling tot de fout die Zito en ik vorige week maakten. Dan langs de achterkant Huesmolen, politiebureau naar de kruising provinciale weg. Daar linksaf. Bij de eerste stoplichten na de stoomtramoverweg zie ik rechts een rij auto's, linker rijstrook leeg. Kut, wat nu. Ik blijf maar achter de auto's want we gaan toch terug naar de Holenweg. Ik heb er snel spijt van. Had ze makkelijk voorbij kunnen komen.. Verder gaan we, retour naar het CBR.

Ik ben gespannen. Ergens weet ik dat ik geen gekke dingen heb gedaan. Er zaten veel verkeersinzicht zaken in het examen. Dus geen richtinginstructie doorkrijgen maar op de borden letten om wel of niet af te slaan. Dat ging allemaal goed vond ik. We gaan weer aan het tafeltje zitten. Ik kan niets opmaken aan de neutrale blik van examinator Mark. Maar dan. Dan zie ik hen zijn hand naar me uitsteken en op uiterst ontspannen manier zeggen: "Gefeliciteerd, je hebt prima gereden." Ik blij en pak zijn hand met beide handen. Mijn blijdschap verbaast hem en hij vraagt of ik twijfelde eraan. We bespreken de rit kort na. "Tja, maar op het eind werd je een beetje onzeker", "We zaten allebei in de auto je de linker rijstrook op te duwen". Hij vraagt of het kwam, dat ik dat niet deed, door het idee van de examinator. Ik bevestig dat maar. Ik weet niet meer wat ik denk. Maar stem wel toe in het feit dat ik het zelf voortaan altijd wel zo zal doen, zoals zij wilden. Dat blijkt de zaterdag erop bewaarheid. Dat ging lekker!

We spreken nog wat over de nieuwe manier van aanvragen. Je moet een afspraak maken. Maar goed, dat maakt niet uit zegt de examinator: "Je hebt hem!"

En zo is het!

Ik geef Ries een klap op de schouder, die daar haast van schrikt. Hierna is Zito aan de beurt. Hij slaagt ook. Fijn, we kunnen leuk op de foto.

Yes, we've done it!

Het afscheid valt me toch ergens zwaar. Na de eerste les op 30 november 2013 is het gek om niet meer terug te hoeven. Ik heb het intens beleefd en mensen ontmoet die ik anders niet had ontmoet. Ik denk aan naast Ries, Ruud, Zito, Rianne, Greg, Bibi, Stefan, Paul, Stella.

Het is volbracht. En zoals Ries schreef bij de foto: 'en nu knalluh!'

Motorleslogboek 17

Motorles 26 'Laatste les'

Zaterdag 10 mei. Regen, veel regen. De laatste les was weer met Zito. We reden aanvankelijk matig. Ik nam geen ruimte bij tegenliggers door me tussen auto's op te stellen in de Kersenboogerd. Ging de Dorpstaat in ondanks een geel werkzaamhedenbord en stelde me niet lekker op op de kruising Zwaagmergouw en Dorpstraat. Een rond verkeerslicht bij links afslaan moet je alarmlichten laten zwaaien. Vanwege de tegenliggers. Dus kalm aan oprijden en niet je midden op de kruising op gaan stellen en aandringen. Zo word je sneller aangetikt door tegemoet komende auto.

De rest van de les was verder prima. Geen bijzonderheden ondanks de regen. Kijkgedrag is goed. Handigheid met de motor ook in orde, maar dat zal na het slagen helemaal verder eigen moeten worden gemaakt.

Motorleslogboek 16

Motorles 25

Met de finishline in zicht wederom een proefexamen doorgemaakt. Ik zou deze laatste les met Zito doen, maar die kwam niet opdagen. Dit gaf Rianne de mogelijkheid een dubbele les te nemen. Leuk weer eens. Was december toen we samen een AVB-les deden.

Eind in zicht (?)

Richard legde de lat hoog, zei dit ook met een lach om de mond. Ik kreeg de opdracht de les voorop te rijden. Rianne moest goed op mij letten: wat ik deed, hoe ik deed, wanneer ik deed en ook waarom. "Arjan rijdt op examenniveau, dus kijk naar hoe dat is", aldus Ries. Dit legde inderdaad een lat ergens, maar vooral erg fijn om te horen gezien de eeuwige gedachten als 'kan ik het wel?', 'haal ik het wel?'.

Dan is het fijn te merken dat eerder gemaakte fouten nu aandachtig worden behandeld tijdens de les. Het nadenken tussen de lessen door over de fouten, maar ook de dingen die goed gaan, zorgen toch echt wel voor een leereffect. Meest is van technische aard. De verkeersregels lukken wel, dacht ik. Tja en dat krijg je dan toch weer op de neus tijdens de eerstvolgende les. Bij het Mariaparkje (Wilhelminaplantsoen (Emmalaan 《》Sportlaan) dus, realiseer ik me nu! Goed inprenten voor het examen) even geen fietsers voor laten gaan. Voorrang niet verlenen is niet iets dat je wilt op het examen.

Verder was het vandaag 'eigenwijze zaterdag', zei ik tegen Ries tijdens het tanken. Eerst Rianne die vanaf het ziekenhuis niet goed voorsorteerde om de kruising richting MediaMarkt te gaan, maar dus dubbel links. En later ik de instructie naar Leeuwarden te gaan op de snelweg, nou ja richting Leeuwarden natuurlijk, en domweg gericht was op de afslag Westfriese Parkweg. De bochten verknalde ik trouwens na het realiseren van de fout. Overigens niet iets waarvoor je zakt, rijden van een verkeerde route.

De examinator wil wel een stukje snelweg zien. Die kwam er sowieso, zij het later. Na de Hulk de snelweg op richting afslag Hoorn. Zag nu ook weer het grote voordeel van vroegtijdig kijken naar de snelweg. Deen vrachtwagen. In eerste instantie plande ik erachter uit te komen. Maar Ries riep tijdens de oprit dat ik met de motorsnelheid er makkelijk voor kon. En dat is natuurlijk ook zo. Stom even, gewoon gaan met die machine. Even nog meepikken voor het examen.

Het deed me goed tijdens de les Richard mij als voorbeeld te horen gebruiken voor Rianne. Deed ook denken aan de omgekeerde situatie een aantal weken geleden. Daar kon ik dan stevig van balen. Maar ja, inmiddels is er veel bijgeleerd, dus het werkt. Het ging over het vroeg kijken op kruisingen en zijwegen ("Kijk naar Arjan's helm, daaraan kun je zien hoe vroeg hij begint te kijken"). Sneller op de hoogte zijn betekent eerder kunnen doorrijden en niet hoeven gas geven om vervolgens snel te moeten afremmen. Meer mogelijkheid van het doorrollen. Ook het schakelen was nu rustiger. Gewoon minder schakelen en de motor meer trekkend houden. Niet in de eerste versnelling dus. Ik kreeg hiernaast indirect bevestiging van de verbetering ten aanzien van het te ontspannen, lees als een oud wijf, rijden eerder in de lessenreeks.. Ik merkte zelf al veelvuldig vooruit te rijden zonder de verkeersschoolcollega in de spiegels meer te zien. Dit had niet met de snelheid van optrekken te maken, natuurlijk ook, maar vooral op tijd kijken, weten dat er niets komt en die kruising over met lekker wat gas. Toch ook steeds opgelet en bevestigd gekregen dat waar het vrij is ik nu wel het gas opendraai.

Toen nog even filerijden tijdens een halt voor de stoomtram. Ries en ik kwamen vervolgens naast elkaar voor het stoplicht. "En, ga je de strijd aan met je instructeur?" Dat had ik voor de vraag al besloten. Kwam goed mee. Maar ja toch mijn meerdere moeten erkennen. Ik 650, hij 1250cc. En een bak ervaring... Wel erg gelachen. 144 op mijn teller. Ahum, op een 80 weg dus.

Goede les dus en leerzaam. Wederom leren van de foutjes en die herstellen, het goede behouden. Desondanks zoals Ries vroeg en antwoordde: "Bestaan een foutloze examenrit? Ik moet de eerste nog meemaken".