Motorleslogboek 18

Examen AVD (motor verkeersdeelneming): afrijden.

15 mei. Om 9.20 uur bij de rijschool op de Diodeweg. Bedoeling is eerst een uurtje voor te rijden. Dat is prettig en we laten Richard voor ons rijden om de laatste tips te geven. En die zijn prettig. Vooral de rust bewaren, kalm aan als het andere verkeer onzeker is en aan het rommelen. Ook bij het nemen van de snelweg nog even scherp beoordeeld door Ries. 'Je kunt er makkelijk voorbij', is een veel gehoorde zegswijze.

En dan is het zo ver. We rijden naar de Holenweg, het CBR zit hier tegenwoordig.

CBR - Hoorn

Om 10.45 uur start mijn examen. Het duurt 55 minuten, na mij is Zito. Hij wordt gek van de zenuwen, kan niet meer lachen en heeft nauwelijks geslapen. Dan worden we opgeroepen. Ries en ik stappen de examinatorenkamer binnen waar een aantal tafels staat met examinatoren, motor- en autoexamens door elkaar. Ik zie een bekend gezicht. Dezelfde examinator als tijdens het behaalde AVB examen. Mark de Jong. Daar had ik al een hoopje op. Maakt volgens Ries niets uit - ze bijten niet (aldus Ries) - maar mij doet het goed. Ik meld het ook. Na het ondertekenen van de oproep begint het. Ik krijg al gelijk vragen afgevuurd voor de verdere instructie over het verloop van het examen. "Wat wil ik vandaag van je zien Arjan; waar draait het nou om bij het motorrijden?" Ik antwoord dat het vooral gaat om veilig rijden. Dat is ok, maar er wordt naar toelichting gevraagd. Dat betekent het gebruik maken van de voordelen van de motor. Kortom pittig rijden, dus sneller weg zijn en de vrije ruimte bereiken en wendbaarheid.

Na de instructie is het tijd om naar de motor te gaan. De spanning stijgt. Ries controleert op verzoek de verlichting, ik mag de knipperlichtjes doen. Dan vraagt de examinator om de zaken te noemen die ik kan controleren aan de motor. Ik ga de hele BRAVOK af. "Ok, dan zoomen we even in op de olie", "Hoe controleer je dat en waar is de olie nou belangrijk voor". Even later meldt hij, overleggend met Ries, dat er eigenlijk drie eigenschappen zijn die olie verzorgen. Ik noem smering en koeling. Op dat laatste zegt hij naar Ries: "Zo, we hebben een kenner". "En ook nog afdichting". Wist dat eigenlijk wel ergens, maar was er niet op gekomen. Hoe dan ook, goed afgelegd.

De rit. Als ik er klaar voor was en aangekleed, mocht ik hun kant oprijden. Examinator en Ries rijden in een witte Prius zonder herkenbare tekens of L-teken. In mijn hoofd klinkt wat is gezegd: "Ga nou gewoon lekker motor rijden en houd geen rekening met ons, of dat je ons kwijtraakt. Raak je ons echt kwijt en buiten bereik van de radio, stop dan gewoon op een veilige plek.

We vertrekken. Ries instrueert. Al voor de Lidl hoor ik Ries zeggen: "Eh Arjan, ff je knippertje". Gloeiende gloeiende, begint het nu al?! Maar goed, snel naast me neer gelegd. We gaan rechts af op de rotonde. Yes! de gevolgde route die ik bekeek op Examenroute.nl. Bleek niet één op één, maar wel grotendeels gelijk. Gelukkig zag ik dat de hele stad 30km terrein is. Goed voorbereid dus. Hierna over Grote Oost, Wijdebrugsteeg, Veermanskade, Nieuwendam, langs waar vroeger het pannenkoekhuisje was. Op het Achterdom krijg in de opdracht in deze straat de stopopdracht uit te voeren. Ging prima. Daarna richting Dijk, langs Het Park tot aan Scharwoude. Eerste afslag links. Op de Dijk steeds een auto voor me. Ik twijfel of ik ga inhalen, maar doe het niet omdat ik het zicht echt te beperkt vind. Ik denk dat wanneer ik daar op zak het dan maar zo moet zijn. Dan se Zesstedenweg op. Eindelijk mijn kans waar ik op wacht en wat ik me zo heb aangeleerd de laatste lessen. Pittig het gas er op. Ik ga op deze 60 km-weg snel door naar dik 70, zoals het moet. Dan twee keer links en ik voel het al. We gaan hier al de snelweg op richting Leeuwarden is de opdracht. Snelweg oprit is leeg. Maar ik heb rood en er gaat nog net een lesauto voor me. Shit, denk ik en hoop op een langer rood zodat ik goed snelheid kan maken. Het blijkt voldoende. Goed kijken op de snelweg en ik heb goed ruimte. Ik ga redelijk vlot naar links maar er komt een busje voor me. Ik blijf er achter, genoeg ruimte en ik tel 21, 22. Mooi. Het busje gaat naar rechts en ik trek flink door er voorbij. Ries meldt naderhand dit een prima actie te hebben gevonden. "Busje voorbij om hem niet weer voor je te krijgen". Dan gebeurt het waar ik op hoop. Ik ben 'ze' kwijt. Ik zie geen witte auto. Yes, haha. Ik kon gelijk wat meer ontspannen rijden zonder die twee in de nek. Ik kijk voor de afrit Hoorn-Noord. Veel vrachtwagens en een bus. Dus ik kies ervoor om op tijd naar rechts te gaan voor de bus. Prima. Hierna rechts af bij de eerste stoplichten na de snelweg. Dan dus Hoorn-Noord in.

Examenrit AVD 15 mei 2014

We gaan na de bekende route in Zwaag via de Zwaagmergouw de Dorpstraat in. Ik krijg geen instructie dus linksaf, want rechtdoor is de weg geblokkeerd. In tegenstelling tot de fout die Zito en ik vorige week maakten. Dan langs de achterkant Huesmolen, politiebureau naar de kruising provinciale weg. Daar linksaf. Bij de eerste stoplichten na de stoomtramoverweg zie ik rechts een rij auto's, linker rijstrook leeg. Kut, wat nu. Ik blijf maar achter de auto's want we gaan toch terug naar de Holenweg. Ik heb er snel spijt van. Had ze makkelijk voorbij kunnen komen.. Verder gaan we, retour naar het CBR.

Ik ben gespannen. Ergens weet ik dat ik geen gekke dingen heb gedaan. Er zaten veel verkeersinzicht zaken in het examen. Dus geen richtinginstructie doorkrijgen maar op de borden letten om wel of niet af te slaan. Dat ging allemaal goed vond ik. We gaan weer aan het tafeltje zitten. Ik kan niets opmaken aan de neutrale blik van examinator Mark. Maar dan. Dan zie ik hen zijn hand naar me uitsteken en op uiterst ontspannen manier zeggen: "Gefeliciteerd, je hebt prima gereden." Ik blij en pak zijn hand met beide handen. Mijn blijdschap verbaast hem en hij vraagt of ik twijfelde eraan. We bespreken de rit kort na. "Tja, maar op het eind werd je een beetje onzeker", "We zaten allebei in de auto je de linker rijstrook op te duwen". Hij vraagt of het kwam, dat ik dat niet deed, door het idee van de examinator. Ik bevestig dat maar. Ik weet niet meer wat ik denk. Maar stem wel toe in het feit dat ik het zelf voortaan altijd wel zo zal doen, zoals zij wilden. Dat blijkt de zaterdag erop bewaarheid. Dat ging lekker!

We spreken nog wat over de nieuwe manier van aanvragen. Je moet een afspraak maken. Maar goed, dat maakt niet uit zegt de examinator: "Je hebt hem!"

En zo is het!

Ik geef Ries een klap op de schouder, die daar haast van schrikt. Hierna is Zito aan de beurt. Hij slaagt ook. Fijn, we kunnen leuk op de foto.

Yes, we've done it!

Het afscheid valt me toch ergens zwaar. Na de eerste les op 30 november 2013 is het gek om niet meer terug te hoeven. Ik heb het intens beleefd en mensen ontmoet die ik anders niet had ontmoet. Ik denk aan naast Ries, Ruud, Zito, Rianne, Greg, Bibi, Stefan, Paul, Stella.

Het is volbracht. En zoals Ries schreef bij de foto: 'en nu knalluh!'