Motorleslogboek 16

Motorles 25

Met de finishline in zicht wederom een proefexamen doorgemaakt. Ik zou deze laatste les met Zito doen, maar die kwam niet opdagen. Dit gaf Rianne de mogelijkheid een dubbele les te nemen. Leuk weer eens. Was december toen we samen een AVB-les deden.

Eind in zicht (?)

Richard legde de lat hoog, zei dit ook met een lach om de mond. Ik kreeg de opdracht de les voorop te rijden. Rianne moest goed op mij letten: wat ik deed, hoe ik deed, wanneer ik deed en ook waarom. "Arjan rijdt op examenniveau, dus kijk naar hoe dat is", aldus Ries. Dit legde inderdaad een lat ergens, maar vooral erg fijn om te horen gezien de eeuwige gedachten als 'kan ik het wel?', 'haal ik het wel?'.

Dan is het fijn te merken dat eerder gemaakte fouten nu aandachtig worden behandeld tijdens de les. Het nadenken tussen de lessen door over de fouten, maar ook de dingen die goed gaan, zorgen toch echt wel voor een leereffect. Meest is van technische aard. De verkeersregels lukken wel, dacht ik. Tja en dat krijg je dan toch weer op de neus tijdens de eerstvolgende les. Bij het Mariaparkje (Wilhelminaplantsoen (Emmalaan 《》Sportlaan) dus, realiseer ik me nu! Goed inprenten voor het examen) even geen fietsers voor laten gaan. Voorrang niet verlenen is niet iets dat je wilt op het examen.

Verder was het vandaag 'eigenwijze zaterdag', zei ik tegen Ries tijdens het tanken. Eerst Rianne die vanaf het ziekenhuis niet goed voorsorteerde om de kruising richting MediaMarkt te gaan, maar dus dubbel links. En later ik de instructie naar Leeuwarden te gaan op de snelweg, nou ja richting Leeuwarden natuurlijk, en domweg gericht was op de afslag Westfriese Parkweg. De bochten verknalde ik trouwens na het realiseren van de fout. Overigens niet iets waarvoor je zakt, rijden van een verkeerde route.

De examinator wil wel een stukje snelweg zien. Die kwam er sowieso, zij het later. Na de Hulk de snelweg op richting afslag Hoorn. Zag nu ook weer het grote voordeel van vroegtijdig kijken naar de snelweg. Deen vrachtwagen. In eerste instantie plande ik erachter uit te komen. Maar Ries riep tijdens de oprit dat ik met de motorsnelheid er makkelijk voor kon. En dat is natuurlijk ook zo. Stom even, gewoon gaan met die machine. Even nog meepikken voor het examen.

Het deed me goed tijdens de les Richard mij als voorbeeld te horen gebruiken voor Rianne. Deed ook denken aan de omgekeerde situatie een aantal weken geleden. Daar kon ik dan stevig van balen. Maar ja, inmiddels is er veel bijgeleerd, dus het werkt. Het ging over het vroeg kijken op kruisingen en zijwegen ("Kijk naar Arjan's helm, daaraan kun je zien hoe vroeg hij begint te kijken"). Sneller op de hoogte zijn betekent eerder kunnen doorrijden en niet hoeven gas geven om vervolgens snel te moeten afremmen. Meer mogelijkheid van het doorrollen. Ook het schakelen was nu rustiger. Gewoon minder schakelen en de motor meer trekkend houden. Niet in de eerste versnelling dus. Ik kreeg hiernaast indirect bevestiging van de verbetering ten aanzien van het te ontspannen, lees als een oud wijf, rijden eerder in de lessenreeks.. Ik merkte zelf al veelvuldig vooruit te rijden zonder de verkeersschoolcollega in de spiegels meer te zien. Dit had niet met de snelheid van optrekken te maken, natuurlijk ook, maar vooral op tijd kijken, weten dat er niets komt en die kruising over met lekker wat gas. Toch ook steeds opgelet en bevestigd gekregen dat waar het vrij is ik nu wel het gas opendraai.

Toen nog even filerijden tijdens een halt voor de stoomtram. Ries en ik kwamen vervolgens naast elkaar voor het stoplicht. "En, ga je de strijd aan met je instructeur?" Dat had ik voor de vraag al besloten. Kwam goed mee. Maar ja toch mijn meerdere moeten erkennen. Ik 650, hij 1250cc. En een bak ervaring... Wel erg gelachen. 144 op mijn teller. Ahum, op een 80 weg dus.

Goede les dus en leerzaam. Wederom leren van de foutjes en die herstellen, het goede behouden. Desondanks zoals Ries vroeg en antwoordde: "Bestaan een foutloze examenrit? Ik moet de eerste nog meemaken".