Motorleslogboek 14

Motorlessen 22 en 23

"Door motorrijden ben ik anders gaan autorijden", is iets dat je als aspirantmotorrijder niet zelden hoort. Ben nog te 'jong' om dit te kunnen bevestigen. Denk dat het wel losloopt. Wel is het zo dat ik heel anders ben gaan fietsen. En dan met name het bochtenwerk. Kantelen nu ook in alle hevigheid op de gewone en racefiets zorgt voor kortere bochtjes dan ik ooit voor elkaar kreeg.

Hoe hebben we de laatste twee lessen beleefd. Overwegend goed. Les 22 was een rit samen met Bibi. Haar kende ik nog van het AVB. Gezellig dacht ik. Zij moest de volgende dag het AVD-examen afleggen, dat ze ook haalde overigens. Nog even wat bochtenwerk doornemen en daar hadden we mijn eerste leerpunt van vandaag te pakken. De bochten gaan stukken beter. Alleen de lange bochten rechts draai ik te snel richting apex in. Dus te vroeg naar binnen. Verder een lekkere rit zonder al te veel opmerkingen. Ik zat alleen nog wel te klooien met het gas. Te veel gas vanuit de startblokken, te veel gegier. En bij filerijden de tip gekregen gewoon geen gas geven alleen rijden op de ontkoppelde motor. Kijk daar kwam de eerste les nog even om de hoek. Leuk. "Nou, vandaag ging ook wel lekker", meldde Ries. Voor de rit startte gaf hij al aan dat we gezien de goede rit van de vorige keer, les 21, aan het eind wel het examen konden gaan plannen. Nog een week of vijf. Kijk lekker dus. Duurt nog wel even, ook wel weer jammer.

Maar dat jammer was snel weg tijdens les 23. Zoals zo vaak ging ik er te makkelijk over denken, te weinig kritisch met mijzelf bezig zijn op de motor. "Jongens, we maken er een proefexamen van", kregen Zito en ik te horen. Dus ik kalm aan, goed oplettend rijden. Iets te kalm, veel te kalm. Te afwachtend, te traag tempo, te traag over de kruisingen. Zonder dat er verder echt fouten te bemerken waren. Motortechnisch ging het prima. Ook het kijken was goed. Tijdens de tussen stop moesten Zito en ik, zoals te doen gebruikelijk, zelf onze rit beoordelen. Dat deden we. "Nou", zei Ries, "dan heb ik nieuws voor jullie. Jullie zijn allebei gezakt". Goffer de goffer, Van Es. Krijg nou de rambam.

Tja, zoals Rianne zegt: "Ries heeft altijd gelijk". En ook nu is dat waar. Bovenstaande traagheden waren mijn makke. Die van Zito waren van ander orde. Door oranje/rood-grens qua verkeerslicht. Oudere heer geen voorrang verlenen op het zebrapad. Dat soort zaken.

Ik baalde flink. Wat een tegenvaller na twee prima lessen. Ondanks dat ging de tweede helft stukken beter. Zelf had ik een wat minder gevoel, maar Ries wees me erop dat de tweede helft echt een correctie van de eerste was. Ik dus toch te snel uit het veld geslagen. En toch is dat goed. Ik moet scherp blijven en kritisch op mijzelf. Ik maakte het mij te gemakkelijk. Onbewust door de gedachte het lukt allemaal wel. Ik kan dan dus niet verslappen. Wat een goede les is dat.

Leerpunten van dit alles:

• blijf vlot doorrijden. Snel de kruisingen over. Daar waar de weg vrij is, gaan met die helse machine, net als in de tijd van Floor Godfriedt.
• Voorsorteren. Bij beide lessen is dat iets dat echt beter moet. Gewoon de regels volgen die er zijn. Dat heb ik met de racefietsrit ook nog eens scherp getoetst door stukken van de motorles te rijden.
• Geconcentreerd zijn. Niet alleen bij de snelweg oprijden, maar ook bij de aanstaande afrit. Het ertussen gooien van de motor kon vond Richard. Toch is het lekkerder dit niet bij het examen zo te hebben.

Conclusie ik heb nog sowieso vier lessen voor de boeg. Motto zal zijn opletten op de leerpunten en alles wat daarvoor is aangeleerd. En boven alles: rijden voor mijzelf!